De aanhef van mijn verslag spookte vandaag de hele dag door mijn hoofd en zou luiden “Vandaag beloond voor het harde werken van gisteren”, maar het liep anders.
Na dik 100 km flink doorfietsen viel mij ergens op een verlaten weg buiten de bebouwde kom, lang de weg, een spandoek in de kleuren rood wit blauw op en toen ik dichterbij kwam las ik de volgende tekst “Johannes over 250 mtr. zadel wisselen”. Ik snapte er dan ook helemaal niets van. Tot op een gegeven moment het kwartje viel en ik ook ons Annie en Iris zag staan, en met op bescheiden passende afstand onze Tars. Dit was een heel bijzondere verrassing en een emotionele ontmoeting na elkaar 5 weken niet gezien te hebben en pakweg 3500 km door Spanje gefietst te hebben. Nooit had ik er een ogenblik aangedacht dat dit zou kunnen gebeuren. Natuurlijk ben je in gedachte veel met het thuisfront bezig zoals de kleinkinderen, de meiden, maar ook de familie inclusief vrienden en bekenden maar dat je eigen vrouw en mijn petekinderen zo’n geweldige verrassing in petto hadden had ik nooit durven dromen laat staan verwacht. Tijdens zo’n ontmoeting komen er niet te beschrijven gevoelens los en wordt het op een of andere manier onderstreept hoeveel waarde je eigen familie heeft.
In het volgende dorp hebben wij dan ook met zijn allen enkele pilskes gedronken en de gehele geweldige missie geëvalueerd. Tars is achtereenvolgens kwartier gaan maken door een Hostal te regelen in Bonar. Vervolgens hebben wij gezellig gezamenlijk de avond door gebracht, en natuurlijk de kamers geschikt en heb ik heerlijk samen met Annie onverwacht de nacht doorgebracht in een knusse hostalkamer.
Deze dag was er een die met een dikke voldoende gekwalificeerd mag worden als het gaat om het landschap waardoor wij reden. Na begonnen te zijn met een redelijk klimmetje hebben wij de gehele dag kunnen genieten van een ruig berglandschap met links en rechts sneeuw op de toppen. Ook liep de route wel dertig km langs een stuwmeer op wat mooie vergezichten gaf. In het eerste stuk waren de bermen bevuild door veel kolengruis, een gevolg van de steenkolenwinning welke in deze streek nog volop in bedrijf is. Dat veranderde in een fris en groen landschap met de stad La Robla, waar de cementindustrie de hoofdactiviteit bleek te zijn.
Het was een relatief makkelijke dag betreft klimwerk omdat het allemaal niet zo extreem omhoog ging, en de klimkilometers waren verdeeld over de gehele tocht, wat het fietsen toch aanzienlijk lichter maken.
“Wat te doen met het fietsen?”, was de volgende vraag. Nadat Annie Iris en Tars duidelijk aangegeven hadden dat men deze beslissing bij mij neerlegden, hebben wij gezamenlijk besloten om vandaag toch mijn stalen ros te bestijgen en eventueel maar met minder km genoegen te nemen. Zij gaan leuke dingen doen en in de loop van de middag gaan wij elkaar weer treffen want de terugvlucht is pas dinsdag. De invulling van maandag wordt morgen bekeken. Voorlopig vindt ik het allemaal super met de verrassingen die mij ten deel zijn gevallen.
Terwijl ik (door tijdsgebrek) op de trap van het hostal mijn verslag maar afmaak, onze Tars tegen de leuning hangt en niets van de Spaanse mentaliteit snapt en ons Annie aan het filmen is zijn wij met ons allen gedoemd te wachten tot er iemand wakker wordt zodat wij bij de fietsen kunnen.
Het zal mij verder benieuwen wat dit mooie land vandaag gaat brengen. Hopelijk zullen mijn gasten vandaag genieten van hetgeen zij zien en tegenkomen.
Dagafstand 121,24 km
Gem.snelheid !9,03 km/uur
Max. 62,54 km/uur
Daghoogte 1188 meter
hoi pap wat een verassing he?geweldig om jullie zo saampjes op de foto te zien ik had er wel bij willen zijn om de reacties te zien maar gelukkig heeft ons mam het vastgelegd op de camera dus kunnen we het dinsdag ff bekijken met
zn allen.Hoop dat het nieuwe zadel lekker zit en dat je de volgende 3100 km geen zere kont krijgt.we hebben vandaag de belbroekendag gehad was zeer geslaagd in het bos van ome bernard,verder wens ik jou en ons mam nog een paar fijne daagjes samen.En ook met Iris en ome Tars natuurlijk,en ome Tars ziet dr goed uit op de foto!groetjes uit asten fiets ze!
Dag Johannes!!
Zo nu kan ik weer mailen zonder wat te verraden!!
Fijn hé zo`n verrassing!
Maar je verdiende het!
Wij hebben een hele fijne Belbroekendag gehad.Ik stel voor dat jullie dat nog eens overdoen als jij weer terug bent!!Wij zullen dan zeker van de partij zijn!Het was voor ons heel fijn dat we de “jongens”weer eens allemaal zagen. Jullie oren zullen wel “getuut”hebben, maar we hebben alleen maar lovend over jou gesproken!( En over Anny Iris en Tars!)
Maar Tars heeft dus toch 250 meter ofzo gefietst!!??Goedzo jochie!!
We zijn blij dat je een nieuw zadel hebt,want zo`n 2500 km staande rijden is ook geen pretje!
Geniet nog even van je bezoek en dan, er maar snel achteraan naar huis!!
Weer succes voor Dinsdag waarschijnlijk,en groetjes,
ome Martin en tante Mien Bell.
Hahaaaaaa, dat was nog eens een verrassing, he…! Leuk voor jou, maar SUPER ook voor je “gasten”. En op de foto is te zien dat ome Tars er echt wel bij is, en niet alleen in de verhalen! Het bewijs is geleverd!!! Familiedag was erg geslaagd, met een errug leuk initiatief van ome herman en ome gies om “bosgolf” te spelen. Op een bietje regen na, een heel mooie dag! Dikke zoen voor jullie allen! GENIET!!!
hoi hoi. We hopen dat jullie daar ook een leuke minibelbroekendag hebben gehad. Hier was het super gezellig ( we misten jullie wel hoor!!!) als je wat foto’s wil bekijken van de Belbroekendag,kijk dan maar even op mijn hyves.
Geniet volop met z’n allen en nog heel veel plezier!! Liefs Margon
Heey allemaal daar,
Tja, allemachtig wa is het leven toch PRACHTIG!!!! Had je niet verwacht he PA,….zooooo mooi!!! Alleen al de voorbereiding er naar toe;” Tegen niemand niks zeggen enne nie verpraten….” Wij ons natuurlijk allemaal aan ons woord gehouden, (al viel dat niet altijd mee, want zo’n skon nieuws wil je altijd ff mailen) maaaaar dat is dus goed gelukt. Skitterend om die foto’s te zien met z’n allen! Ik moet eerlijk toegeven, ik werd er wel een bietje emo van (en dat wil wat zeggen…!!!!)Zo pap, nu weer genoeg energie voor de terugreis…!!! Zet ‘m op, en geniet er nog van met z’n allen… GEWELDIG MOOI….!!!
Dikke X oit stippent
Hoi Johannes,
Hier een berichtje van ons. Wij zijn weer thuis na nog mooie wandelingen in Nat. Park Monfrague gemaakt te hebben en ook Madrid bezocht te hebben. Afgelopen week rustig via de franse kust naar huis gesukkeld.
Jouw pakketje woog 6 kilo en we horen wel wanneer je het op komt halen.
Leuk de verslagen te lezen en wat een verrassing dat je familie onverwachts voor je neus stond.
Nog heel veel succes verder en maak er een leuke tocht van.
hoi Johannes
Wat moet een geweldig moment zijn geweest om Annie en Iris en onze Tars natuurlijk op bescheiden??afstand langs de weg aan te treffen.We zijn alle benieuwd naar de beelden want iedereen op de BelBroekendag was er graag bijgeweest,maar net als onze Tars waren wij er ook op gepaste afstand bij.
Als ge daar nog enkele maanden blijft kunde ergens in november met pakjesboot 13 naar huis komen met zo’n baard.Zet ‘m op Johannes.
p.s Wilde ge er op toezien dat onze Tars z’n eigen niet te veel inspant
Dag Johannes,Ik wil even Tars iets zeggen!
Ze zitten die jongen als maar op zijn kop te tikken,maar wie nam het “initiatief??”jazeker TARS. Je zult zo`n broertje maar hebben!Tars geweldig,en ik weet heel zeker dat iedereen dat zo vindt! Geniet van het reisje en we hopen je weer vlug eens te zien.(de asperges schieten de grond uit!)Maar we gaan eerst naar Noorwegen.(kun je ons ook opzoeken!!!!!!!)
Johannes houd hem wel een beetje in toom,want we kennen hem!Goed maar soms niet te houden!!!
Allemaal groetjes, ome Martin en tante Mien.
Bofkont!!!!Bofkont!!!
Met zulke opstekers kun je wel een half jaar gaan fietsen.
Wat ben je rijk met z’on FAMILIE!!!
Heb mijn etentje (aspeges met lekkere wijn) met mijn twee
dames uit moeten stellen,maar als je jouw verslagen leest is dat niet erg.
GENIETEN!!GENIETEN!! en nog een GENIETEN!!
Daarbij begrijpen we, dat je een maatje hebt getroffen wat je
niet mee hoeft te sleuren door het mooie landschap.
XXXNellie knuffel Mari
Hoi Johannes,
Wat een geweldige verrassing je vrouwtje, je broertje en je nichtje op bezoek en wel met een nieuw zadel. Het heeft niet veel gescheeld of al je schapen waren je tegemoet gekomen, want ze missen je heel erg. Mariet heeft ze met een emmer brokken, en met hulp van Frans v. d. Heuvel, om kunnen praten om weer naar de wei in de Beatrixstraat te gaan. Het was wel grappig om te doen, Mariet voelde zich net een herderinnetje. Het aftellen is begonnen en de neus staat vanaf nu richting schapenstal, want dat hebben we de schapen moeten beloven.
Ga niet te snel want we kijken elke dag uit naar je mooie verhalen.
Groeten Mariet en Frans.
oh wat moet dat een mooie ontmoeting zijn geweest.. en heerlijk dat jullie nog kunnen genieten van elkaar.. prachtig zo’n verrassing.. dat is nog eens bijzonder..en ook nog een nieuw zadel..
prachtig hoor weer.. de groeten voor jullie daar van mij..
en tot het volgende verhaal weer..
Wa een geweldige verrassing,dit was wel een hele goede reden van ons Annie om iets eerder de receptie/feestavond te verlaten.
Nog hartelijk dank voor de kaart en verder nog een hele goede en fijne zonige reis.
ps ook wij volgen jou verhalen.
Groetjes de Reloutjes
Super leuke verrassing voor jou Johannes, dat geeft je weer extra energie! Geniet van deze kleine ( en grote ) familie reunie, wij hebben jullie allemaal wel gemist op de belbroekendag
Groetjes de broekies uit Bakel
Prachtig!!!! Groetjes Karen,Ton en Maria en Jan.
Ha Ohannes;
Ik weet niet wat er aan de hand is maar de laatste dagen komen er maar weinig verhalen op mijn scherm.
Ik ben een fanatiek lezer geworden dus ik mis ze.
Verder heb ik op de foto`s gezien dat je op afstand steeds meer op Ome Jan Bellemakers gaat lijken en dat was een bosbeheerder!!!!!
Voel je hem ??????????
Misschien een bijbaantje?
Ik wacht met spanning op je volgende verhaal en geniet,geniet en geniet.
Broekies uit Bakel
Dag Johannes,Heb je je familie weer uitgezwaaid? Dan maar weer er tegen aan. Ik zag dat zelfs je schapen op je wachten,alhoewel? ze probeerden er toch tussenuit te knijpen!!
Wij zijn aan het pakken om naar Noorwegen te gaan! De pindakaas en hagelslag (en de jonge klare)liggen al in de koffer!
Maar ook daar zullen we je volgen!!
Fijn dat je weer een goed zadel hebt!
Geniet nog maar wat na,en dan richting Bakel!!
Groetjes en succes ,
ome martin en tante Mien Bell.
Hebben door ons bezoek aan ons Madelon in Curacao niet alle verhalen op de voet kunnen volgen. Hadden van veertien dagen heel wat in tte halen dus. Maar wat geweldig om te lezen allemaal!
We genieten met je mee.
Veel succes verder.
Lieve groetjes
Erik en Wilma