Heerlijk gevoel, wakker worden met de wetenschap vandaag niet te hoeven fietsen. Niet omdat ik er een hekel aan heb maar zuiver en alleen om het lichaam rust te gunnen. Geestelijk zit het wel snor, maar lichamelijk komen er links en rechts komen zich enkele mankementjes melden, onder ander nek, rug en schouders beginnen waarschuwingen af te geven en ondanks dat ik met een klein verzetje rij vragen mij been en heupspieren ook om even rust op de plaats.
De eerste week had ik behoorlijk last van mijn eksteroog en kreeg ik vrijwel dagelijks kramp in mijn voeten, maar deze vervelende verschijnselen heb ik er waarschijnlijk uitgefietst en heb ik wat dat betreft nagenoeg geen klachten.
Ik heb nu voor de tweede nacht onderdak in de Auberge van Santiago. Vraag mij niet hoeveel personen er hier kunnen slapen want ik kan het niet op 300 zeggen. Het ziekenhuis van Helmond zou hierin verzuipen. Allemaal zalen van 20 (goede) bedden en iedereen heeft een afsluitbare eigen kast, dus op pelgrims zijn ze wel degelijk ingericht…
De stad Santiago is mooi, maar die pracht heb je niet voor niets, want de prijzen zijn er ook naar. In vergelijking met de rest van Spanje moet je het hier met de factor 2 vermenigvuldigen en misschien nog wel meer. Bovendien is het erg druk. hoofdzakelijk Spanjaarden en Italianen. Verder is de camino ook bij Duitsers erg in trek, zegt mijn gevoel.
Vanmorgen ben ik om 11 uur naar de kerkdienst geweest welke ruim 2 uur duurde en ik moet zeggen dat het mij geen moment verveeld heb. Alles was indrukwekkend, met veel ceremonie en bezieling in een propvolle Kathedraal met 2500 mensen. Op het laatst van de dienst was het zelfs nog spectaculair, toen het wierooksvat van een meter doorsnee boven de hoofden de kathedraal doorgeslingerd werd. Ik heb persoonlijk afgetrapt wat de afstand was van de zwieper die het wierookvat, welke met 8 mensen door middel van een lang touw omhoog gehesen werd en gezamenlijk eensgezind gestuurd. Het bleek een afstand te zijn geweest van zeker 50 meter. Tijdens de dienst ben ik al rondkijkend en nadenkend tot de volgende constatering cq conclusie gekomen. Pelgrims trekken overal naartoe, naar Rome om de Paus te zien, naar Lourdes om een kaars bij Bernadette op te steken en om genezing voor henzelf of een dierbare te vragen. Santiago is anders. Naar mijn vaste overtuiging zijn dit over het algemeen mensen die een grote tocht gaan maken uit dankbaarheid en die tijdens de tocht met de nodige ontberingen, alle tijd en ruimte hebben om na te denken over het doel van het onderweg zijn.
En juist dat stralen ze bij aankomst uit: Dankbaarheid in een ontspannen, deels emotioneerde sfeer. Geestelijk gesterkt en uitgerust, sommigen lichamelijk even wat moeilijker maar voldaan. Kortom mensen met een goede fysieke gesteldheid die bovendien geen enkel probleem hebben om een paar uur in de rij te moeten gaan staan om hun welverdiende compostelaat in ontvangst te nemen. Ook na een niet te onderschatten laatste klim naar het oude centrum van Santiago.
Toen ik om kwart over een uit de kerk en buiten kwam, bleek dat Tonny conform afspraak ook gearriveerd was samen met zijn maat van de laatste twee weken, Kees uit Boxtel. Na een eerste constructief gesprek over onze geplande ontmoeting, zijn wij samen naar de Auberge gegaan en slapen wij vannacht op dezelfde zaal. Met Tonny de Vaan had ik de principe afspraak om elkaar hier te treffen. Hij is vertrokken uit Nederland en ik vanuit Girona, om mogelijkerwijs een gedeelte of misschien wel helemaal samen verder te reizen.
Nadat zij gedoucht waren, zijn wij samen Santiago ingegaan en hebben het compostellaat opgehaald, nogmaals de kathedraal bezocht inclusief (voor mij tweede) mis. We hebben gezamenlijk gegeten onder het genot van een rioja. Het eten was voor alle drie het dieptepunt van onze fietsweken. Zowel inhoud als prijs. Eens te meer aanleiding om morgen te vertrekken naar Fisterra, het uiterste Westelijke puntje van Europa.
Terug kijkend op de reis tot nu toe: Onvergetelijk en ondanks de gedwongen ontberingen genieten van alles en iedereen die ik op mijn pad direct of indirect tegenkom.
Morgen verder met drieën, het zal mij benieuwen.
Laatste reacties