17 mei - De de lucht kraakhelder blauw!

Gisterenavond niet zo geweldig getroffen met het eten, maar je kunt ook niet alles hebben en je moet nu eenmaal wel alles een keer mee gemaakt hebben. In het Pension waar ik (uiteraard tegen betaling) onderdak had gekregen, was geen mogelijkheid om te eten ivm zondag en het feest van Romeria de la divina Pastora, (Romeria is een feestelijke pelgrimage: devotie gekoppeld aan geneugtes des levens). Een bonte stoet trekt te voet op naar een heilige plaats buiten de bebouwde kom. Daar wordt o.a. gegeten, gedronken en gedanst. In de Romeria gaan versierde zigeunerhuifkarren mee. En natuurlijk had ik dit alles pas in de gaten toen de optocht weer huiswaarts keerde en heb ik mij moeten behelpen met wat tapas. Geen probleem zou je zeggen, er zal zeker wel ergens een tent zijn om iets te gebruiken, tenslotte kopen lukte ook niet, want ook alle winkels waren dicht om dezelfde reden. Nou, dat was een hels karwei want waar was een bar, welke was er open, waar moest je naar binnen en toen ik na veel zoek werk in een of andere bar binnenstapte moest ik ook nog even uitleggen dat ik graag wat wilde eten. Vervolgens probeert de andere partij met handen en voeten duidelijk te maken dat het een bar is en geen restaurant en tegelijkertijd dat er geen restaurant in het dorp open is. Dan zakt de moed je op een gegeven moment in de schoenen. Uiteindelijk is het opgelost met enkele tapas en had ik toch wat gegeten en geleerd voor een volgende keer.

Goed geslapen, een goei bed en volgens mij als enige in een groot gebouw waarin men kamers verhuurde. Ik had met de chef afgesproken dat ik de deur achter mij dicht zou trekken wanneer ik vroeg zou vertrekken. Om 7 uur zat ik op de fiets, het was nog maar nauwelijks licht want de verlichting op de fiets ging spontaan branden en begon ik aan de tweede etappe van mijn Pelgrimstocht. Onbewolkt, fris en een lichte wind in de rug. Geen verkeer en weer een schitterend landschap. Wel behoorlijk op en af. Ik denk dat je het landschap en heuvels moet vergelijken met de Dordonge maar dan op iedere 500 m2 een kanjer van een steeneik met daaronder tientallen Iberische zwijnen die zich tegoed doen aan de eikeltjes wat weer een exclusieve smaak aan de bekende hammetjes geeft. Kilometers aan een stuk en dan zo ver je kunt kijken de heuvels in. Alles is ook professioneel en degelijk afgemaakt zodat deze zwartpoot varkens er niet uit kunnen. Ieder perceel is naar schatting wel een paar honderd ha groot. De hoeveelheid zwijnen p/m2 valt mij tegen. Waar ik wel van overtuigd ben is, dat het lekkere hammen moeten zijn, een volledig natuurlijk produkt.

Onderweg inkopen gedaan bij een supermarkt en koffie gedronken in zo`n dorpsbar. Terwijl de zon steeds feller werd en ik blij was om zo af en toe in de schaduw te kunnen fietsen, veranderde plotseling het landschap in een weids heuvelgebied met enkel graan en gras waarin wederom de bloemen rijk vertegenwoordigd waren. Op mijn thermometer ging het naar de 40 graden en ben ik om 2 uur gestopt bij een klooster in Fuente de Cantos, alwaar ik een kamer deel met een Italiaan en een Spanjaard die beiden de camino lopen. Ik heb vandaag geen Nederlanders getroffen. Wel heb ik een Duits stel gesproken toen ik hier de plaatselijke kerk bezocht. Overigens, op iedere kerk wonen ooievaars en zo dus ook op deze kerk.

Morgen gaat het richting Zafra en kom ik over een autentiek pelgrimspad van gravel waarvan ik morgen mijn ervaringen ongetwijfeld in het verslag zal gaan verwerken. Mijn voornemens zijn om morgen zeer vroeg te vertrekken, want de weersverwachting is dat het morgenmiddag op kan lopen tot 45 graden. En dan kun je beter maar in de schaduw vertoeven.

Dagafstand 81,70 km
Gem. snelheid 15.48 km/uur
Max. snelheid 56,94 km/uur
Daghoogte 879 meter