Vanmorgen om acht uur vertrokken uit Alcaraz en zoals verwacht al direct een klim naar het voorspelde schitterende natuurpark. Al vrij vlug zat ik een een redelijke klimkadans nl. in mijn laagste verzet met 6 km/uur omhoog, wat ik ook vol wist te houden zonder mijzelf op te blazen. Het was geen eenvoudige opgave want men was hier ook met wegwerkzaamheden bezig door de pas te reconstrueren en breder te maken. De weg liep de gehele klim over een soort goed afgewalste puinverharding. Toen ik langs het eerste dorpje, Vianos, kwam had ik al mijn twijfels of deze trip wel stand zou houden in de bergen. Wat nu goed zichtbaar was, was dat alles grijs en donker was. Ook de wind werd heftiger. Toch besloot ik door te rijden, omdraaien kon tenslotte altijd nog. Het zou dan naar beneden gaan en dan heeft men zomaar een aantal km afgelegd. Ook heb ik even Annie gebeld i.v.m. moederdag had ook nog even Karenze en Puk aan de lijn en om die stemmen te horen doet je goed.
Afijn, op dat moment voelde ik de eerste druppels regen en vlug daarna ben ik omgedraaid omdat het menens werd met de regen. Ik zit hier nu ruim 5 uur in het dorpscafé en heb besloten vandaag niet verder te gaan. Het is koud, veel wind, en het eerstvolgende dorp is 32 km verder. Om daar te komen moet ik nog 475 meter stijgen. Bovendien is mij onduidelijk of daar een slaapaccomodatie is. Zo niet, dan moet ik nog een col over en is het daaropvolgende dorp nog eens 22 km. Het risico dat een grote mislukking wordt is veel te groot. Het hoort niet bij mijn karakter, en al zeker niet dit soort klaagzang, maar ik kan niet anders. Evaluerend moet ik concluderen dat de weersvoorspellingen juist waren.
In tegenstelling tot mijn eerdere ervaring met slecht weer, interresseerd het hier de mensen niets of er een Hollander blijft steken of niet. Ik zal blij zijn wanneer deze omissie ook weer tot het verleden behoort.
Het dorp Vianos, waar ik nu vertoef, bestaat uit hele kleine witte huisjes welke kort op elkaar gebouwd zijn en onderling verbonden zijn met betonplaten, die op hun beurt de functie weg en trottoir vervullen. De kamer die men mij aangeboden heeft is daar ergens tussenin zo`n 100 meter vanaf het Hostal cq Restaurant.
Opvallend is dat men enkel en alleen Spaans spreekt, men doet niet eens de moeite om er op een andere manier uit te komen bv Engels, gebarentaal is schijnbaar eveneens te veel moeite. Met de doe- het- zelf- cursus- Spaans die ik het laatste half jaar heb gedaan kom ik ook al niet veel verder. Ik zou de mensen willen betitelen als onverschillig en eigenwijs. Ze hoeven niet voor Sinterklaas te spelen, maar een poging voor een klein beetje begrip zou toch wel het minste zijn. Wat een verschil met pakweg 350 km terug!
Het regent onophoudelijk hard zodat ik gekluisterd zit in het plaatselijke café wat steeds een hoge bezettingsgraad heeft van mensen uit het dorp. Ik denk dat 80% van de gasten rookt wat dan ook aan mijn ogen te merken is. Het is gewoon mistig binnen. Rookverbod of rookmatiging kent men dus absoluut niet. De meesten zitten met een zekere bezieling naar de formule 1 te kijken waaruit je kan afleiden dat het een heet gebakend ras is.
Het is inmiddels half vier en nog regent nog steeds volop, het zal mij dan ook benieuwen hoe het morgen zal zijn.
Dagafstand :11,67 km
Gemmidelde snelheid : 9,97 km/uur
Maximum snelheid : 35,34 Km/uur
Daghoogte : 284 mete
hee Johannes, wel laat, maar ik moest toch nog ff zien hoe het ermee gaat. Je ligt nu vermoedelijk al lang onder de wol in de dependance van het restaurant. Jaja, dat soort mensen-bijna niet te geloven- bestaat er schijnbaar ook nog. Hopelijk kun je morgenvroeg na een goede nachtrust snel dit ongezellige dorp achter je laten!!
Je gaat wel door hee, wat moeten we anders ’s avonds, zonder die prachtige verhalen??? Anny en jaN
Heeyy GROTE VRIEND!!!
Het LAND waar je door fietst veranderd niet,de MENSEN die daar wonen ook niet.
De enige die veranderd is JOHANNES.hij word elke dag een stuk sterker en als de mensen het even af laten weten is dat een aansporing om verder te gaan KOP OP VRIEND!!
in gedachten fietsen wij mee,Nellie&Mari
positief blijven denken hans en gewoon eigenwijs doorgaan
doen wij ook hier met het koude weer.
Bij blik op nieuws .nl kun je zien hoe ons bommetje eruit zag ,zeker geen kleintje als je ziet hoe diep ze hem begraven en dan nog zon zandfontein teweeg brengt.
Hans houd er de moet in en het kan niet zo donker worden of het wordt weer licht gr hugo
hans op 112 braband staat een nog mooiere reportage met een filmke
Johannes,
‘T is toch heel wat anders dan in een kleine ruimte met 14 man en een mooi stuk muziek maar zeker zo succesvol!!!
ZET “m OP!!
Hoi Johannes,
Weer met veel plezier je reisverslag gelezen en ik moet zeggen petje af. Helaas zijn de weergoden je nog niet goedgezind maar alles komt goed. Geniet van al het moois en succes.
Groeten Ties & Renate