Vannacht goed geslapen, vroeg wakker en dus al vroeg de luiken van de slaapkamer open gemaakt. En dan komt de kick, n.l. een heldere lucht, met de zon in aantocht achter de bergen. Vreed ben ik gaan douchen (een langdurige harde straal op mijn gekwetste schouder), fiets opgezadeld met al mijn tassen en attributen en stond al voor 7.30 uur startklaar. Helaas mijn gewaardeerde Hostelbaas was nog niet boven Jan zodat ik gedwongen moest wachten. Maar al vlug kwam er leven in de brouwerij en werd mijn Spaans ontbijt, wat werkelijk niets voorstelt, met liefde geserveerd. Om toch enigsinds de nodige brandstof binnen te krijgen heb ik maar om warme melk gevraagd en heb daar mijn laatste, van huis uit meegenomen, muesli in bijgevoegd en smakelijk opgegeten. Half negen was ik weg.
En meteen al was het flink klimmen, wat ongetwijfeld niet gezond is. Je kan beter maar eerst een stuk warm draaien… Ondanks dat de zon zich liet zien bleef de temperatuur tussen de 3 en 5 graden schommelen, wat zou duren tot rond de middag. Toen kwam ik ook zo zachtjes aan naar beneden. Ik was na de beklimmingen van de Frias de Albarracin en de Puerto de El Cubillo maar nauwelijks onder1400 meter geweest. Dat was ook te zien want de sneeuw lag nog overal. Gelukkig was de weg wel schoon. Een bijzonder detail was dat tussen deze 2 beklimmingen de bekende grote rivier de Taag is ontsprongen. De uiteindelijke afdaling van de laatste grote beklimming was over een zeer slecht wegdek over een afstand van 9 km. Men was hier bezig om deze pas te rescontreren en tevens breder te maken. Het was de hele afdaling grind of keien en de absolute topsnelheid die ik daar gehaald heb is 20 km per uur geweest. Opvallend was wederom het weinige verkeer dat er was op de route. Men zegt wel eens dat je overvallen zou kunnen worden, maar mensen die op zo’n idee zouden komen zijn hier volgens mij niet. Er is ook totaal geen enkele vorm van bebouwing of bosbouw, noem maar op, dus niemand heeft er iets te zoeken. Alleen zo`n Hollander die daar zijn eigen uit wenst te sloven.
 |
 |
 |
 |
Op het moment dat de temperatuur ook stijgende was naar pakweg 25 graden ben ik vandaag 2 Nederlanders tegengekomen: Ed en Maria uit Apeldoorn, wat overkomt alsof je plotseling familie ziet. Er wordt dan in de remmen geknepen en even gezellig gebabbeld en eventuele actuele informatie uitgewisseld. Zij waren gestart in Malaga en fietsten via Cordoba, Girona en dan de groene weg naar huis. Zij denken thuis te komen op het moment dat ze voor de eerste keer opa en oma zullen gaan worden.
Op dit moment ben ik weer in de bewoonde wereld, zo voel ik het. En ik moet zeggen dat geeft je toch weer een ander gevoel. Het onzekere, ofwel een niet te beschrijven spanning, wordt hiermee getackeld. Het hooggebergte is ook voor zeker 2 dagen verleden tijd. Datis ook kicken. Het is wel nergens vlak, maar de kans dat je de klimmen kunt behappen zonder te lopen wordt groter. Dat was immers de laatste dagen wel anders.
Morgen wordt het wel een dag van weinig dorpen en steden. 145 Km van licht dalen en klimmen zonder mensen en dorpen te zien. Of het overwegend cultuurgronden, landbouwgronden of anderszins zal ik moeten afwachten. Ik heb er weer zin in en morgen zien we weer verder………..
Totaalafstand : 109,87 km
Gemidd. Snelheid 16,19 km/uur
Max. snelheid 60,38 km/uur
Daghoogte 1889 meter (record)
Wat geweldig om je verslag te lezen,super!! Blijf voorzichtig!
groetjes Margon
Errug fijn dat het weer weer aan de beterende hand is. Wie verwacht er immers 10 cm sneeuw in de maand mei in de binnenlanden van het ozo warme Spanje… Goegelend naar het weer leert ons dat het echter voorlopig niet meer slechter zal worden.
Je wordt daar echt elke dag een stukje rijker, hè?!
Hallo Johannes,
Petje af!
Wij volgen jouw verrichtingen met spanning en blijven benieuwd naar jouw avonturen en ervaringen.
Dat je nog tijd hebt om je, goed onder woorden gebrachte, verslagen te schrijven.
Met groet,
Jan & Jeanne
Ha broer,
gisteren met fc toep (onze kaartclub )je site uitgebreid bekeken, iedereen is onder de indruk van je prestatie! Johan (Bruun) meld dat het met de schapen goed gaat: ze hebben hem zelfs verteld dat ze het in St. Tunnis veel beter naar de zin hebben als in Bakel… Een lammetje was wat kreupel, maar met vele “kundigen” in de straat is dat verholpen. “We slachten ‘m nie” zei Johan, dus is hij maar gewoon naar de shoarma-tent gegaan voor een broodje snipperschaap. Stijn kan morgen kampioen worden (11.00 uur in Zeeland) maar je hoeft er niet voor op-en-neer te komen zei hij. Ik merk dat de kinderen ook steevast je verhalen lezen en met wat uitleg van hun ouders (wij dus) ook je prestatie op waarde weten in te schatten. Ik moet ze zelfs wat remmen, want je begint aardig populair te worden. Ik heb zelfs overwogen internet uit te schakelen toen onze jongste zei:”pap, dé zoude gij nie kunne hé? En hij heeft nog gelijk ook! Hou ‘m (de fiets) recht en blijf ons verrassen met je geweldige prestatie en verhalen.
Na terug te zijn van even uitwaaien aan de kust,zijn wij ons door jou dagboek aan het worstelen.
Wat een verhalen,en wat een variatie wat het weer betreft,hopelijk wordt dat de komende tijd wat aangenamer wat de temperatuur betreft.
Het is mooi om jou reis zo op de voet te kunnen volgen.
Geniet!!! en Ontspan!!!
Groetjes!!!
hier hangend op de bank met de houtkachel aan geniet ik ook intens van je reisverslagen en de reacties van iedereen.. je bent inderdaad hier ook bijna al een ‘heilige ‘. Als wij tijdens het hondenuitlaten het over de kou hier hebben.. vertel ik dat ik een neef heb… die in spanje in de sneeuw aan het fietsen is… dus ook van hen krijg je veel respect.. en ontzag..en klagen wij een stuk minder..
je verhalen zijn elke dag weer boeiend en mooi om zo met je onderweg te zijn..een beetje achterop de fiets..
met veel ontzag en achting..
je nicht van kerkstraat 18..
Heey pap,
Goed om te lezen dat het weer aan de betere hand is, want als ik zo die foto’s terug zie is het wel afzien geweest met een wielerpakje en op van die dunne bandjes in de sneeuw!! Maar…..na sneeuw komt zonneschijn, dat zie je maar weer….!!
Wat een indrukken en belevingen en dat nogwel op je 62 ste (toch)?! Nou pap het ga je goed en tot het volgende verslag!
Pien heeft je ontdekt in de keuken (op de foto), dus je word zo’n 25x per dag begroet!!
Toi,toi,toi…
Liefs oit stippent
Hallo Johannes!
Geweldig om je berichtgeving regelmatig te lezen! Ik volg je met een warme belangstelling.
groet,
Frans
In 3 woorden GEWELDIG!!GEWELDIG!!GEWELDIG!!Johannes we genieten met je mee Dankzij de kunst die jij verstaat om je avonturen om te zetten in mooie verhalen en foto’s.Muziek luisteren zul je wel geen tijd voor hebben!! Veel groeten van Nellie&Mari en blijf genieten!!