Vanmorgen al voor zes uur wakker. Om half acht zou het transport voor de fietsen voor de eerste 23 km voor de deur staan, bovendien moesten wij dan ook ontbeten hebben, en de spanning of alles wel in orde zou komen is wellicht debet geweest aan het vroege wakker worden. En om 5 over half acht stond de landrover met paardentrailer voor de deur en konden de fietsen inclusief bagage geladen worden zodat wij ruim voor 8 uur aan het rijden waren. Ik was dan ook benieuwd of de gehele klim van 23 km lang inderdaad zo slecht zou zijn zoals voorspeld was. En ik kan met een gerust hart terug kijken op de geadviseerde goede beslissing om in plaats van te fietsen de geïmproviseerde taxi te hebben ingeschakeld. Het bleek namelijk bar en boos te zijn en bovendien het gehele stuk te blijven. Niet alleen de opgebroken stukken maar ook de gedeeltes die werkelijk bijna onbegaanbaar waren en dan te bedenken onder stijgingspercentages tot 12%. Ook de stof was een groot obstakel, dat bleek wel op het einde toen de fietsen gelost werden en deze bedekt waren met een flinke laag stof. Onderweg moesten wij regelmatig in bijna onmogelijke in- en uithammen de auto parkeren om het plaatselijk bouw- en vrachtverkeer te laten passeren. In ieder geval kan ik ook later mijzelf nooit het verwijt maken had ik het toch maar geprobeerd.
Het hotel waar wij vannacht hebben vertoefd was van uitzonderlijke klasse en dan bedoel ik het Pelgrimsmenu wat wij voorgeschoteld hebben gekregen. Met als voorgerecht een gemengde macaroni pasta klaargemaakt met vis en groente. En het hoofdgerecht bestond uit vrijwel onbeperkt zeer mals gebraden rundsvlees op een speciale wijze gekruid met gebakken dobbelsteen frietjes. En als nagerecht chocolademousse met een ander soort taart en daarbij een in stukken gesneden meloen.
Koffie na.
Nadat de autorit over de zogenaamde weg, vanaf San Antolin tot aan Luina, stonden wij aan de rand van een prachtig beschermd natuurgebied van Cantabrica. Ook werd het vandaag voor de rest van de dag een ware bergetappe met klimmen tot 12% en dat bleef maar duren met heftige klimmen en steile afdalingen waarin de kostbare geïnvesteerde energie grotendeels met remmen teniet gedaan moest worden.
Uiteindelijk was het wel de moeite waard, het eerste stuk kwam overal uit de bergen via watervalletjes water wat een fris en speciaal beeld gaf. Ook de flora en fauna waren natuurlijk navenant. De bloemenpracht zoals ik die al eerder in Spanje heb meegemaakt kwam vandaag weer in ruime mate terug.
De bergen worden echt ruiger en hoger. Storend element in dit gebied is de steenkoolwinning in het gebied, welke allemaal per as vervoerd wordt. Opmerkelijk zijn daarbij de stoffige wegen ondanks dat de vrachtauto`s voordat ze de openbare weg opkomen door de autodouche gaan inclusief de banden. Ook vindt ik het vernoemingswaardig dat buldozers, vrachtwagens en kranen door alle bekende merken vertegenwoordigd zijn. Loaders daarentegen zijn allemaal van het merk Hitachi en daar zijn bijzondere grote bij. Een ander opmerkelijk beeld was de fietsers. Alleen een echtpaar uit Zaveltem (België) een zekere Tonny uit Gelderland en ondergetekende zijn vandaag gesignaleerd op de fiets in dit vrijwel onmogelijk te befietsen deel van Spanje, en ik moet er tegelijkertijd bij vermelden dat deze lui, zonder uitzondering, de leeftijd van voldoende verstand allemaal al ruimschoots bereikt hebben, sterker nog, men zou zich af kunnen vragen of deze mensen mogelijk op hun retour zijn wat betreft realistisch denken en handelen.
Na onze tocht van vandaag was een kort oogcontact al voldoende om te besluiten te stoppen en een douche op te zoeken om morgen het logische vervolg per fiets in te gaan vullen. Puerte La Magdalena staat dan op het programma welke bestaat uit een vlakke Alpenweide met op de top twee stenen torentjes wat dan ook tevens het hoogste punt zal zijn op de route naar huis. Ik verwacht er veel van en ben ook zeer benieuwd hoe de daarop 200 km zullen zijn als wij boven de 1000 meter blijven. Vandaag hebben wij al regelmatig de eeuwige sneeuw gezien en als wij over een paar dagen langs de Picos de Europa komen zal het ook een bijzondere ervaring worden zo zijn mijn inschattingen. Evenals de bergstuwmeren welke wij zullen passeren. Maar daar gaan ik de komende dagen nog uitgebreid verslag van doen.
Dagafstand 44.08 km ( + 23 km auto )
Gemiddelde snelheid 11,73 km/uur
Max. snelheid 63,81 km/uur
Daghoogte 1218 meter
weer even aan het bijlezen. en eindelijk ook een gebied dat ik herken en ook ben geweest.. Picos de Europa.. prachtig.. ooit met camper midden in het gebied vertoeft. .indrukwekkend zo mooi.. dus ik hoop dat jij ook gaat genieten..