De nachtrust in de Refugio mag als heel slecht bestempeld worden en ik ben eigenlijk noodgedwongen om 6 uur aangefietst. 10 Dubbele bedden stonden in de slaapzaal, met aan ieder voeteneind een grote rugzak of een fiets geheel of gedeeltelijk gepakt. Om half elf werd van iedereen verwacht dat hij niet meer naar buiten ging, want dan ging de knip op de deur. De eerste pelgrims lagen al vroeg op bed en ik hoorde bij de laatsten, omdat ik nadat ik de stad bezichtigd had nog even mijn verslag moest schrijven. En ben heel stilletjes de zaal opgegaan in in mijn slaapzak gekropen. Maar al gauw bleek dat het een heel snurkfestijn ging worden, wat enorm storend is. Mijn oordopjes had ik in de toilettas in mijn fietstas zitten en dacht maar geen herrie te maken door ze te pakken. Uiteindelijk werd het een nacht van bijzonder weinig slapen. Toen om 4 uur de eerste lopers zich startklaar gingen maken, kwam er helemaal niets meer van slapen zodat ik rond 5 uur aangesloten ben in de rij om te douchen (één douche met 20 personen), zodat ik tegen 6 uur aangefietst ben in het pikke donker. Overigens was het wel lekker fietsen en had ik al enkele km’s gemaakt toen de zon zich meldde. Het was wel een hele ervaring om met 7 nationaliteiten op een zaal te slapen.
 |
 |
 |
Van de gedachte: “ Ik houd vandaag, evenals die Spanjaarden, op het heetst van de dag siësta…” is uiteindelijk niets terecht gekomen, zodat ik uiteindelijk inclusief mijn pauzes pas na 12 uur gestopt ben.
De tocht van vandaag was niet zo spectaculair, uitgezonderd de laatste 30 km. Ik begon in het donker en reed door overwegend landbouwgebied met, met de regelmaat van de klok, ook perceeltjes met druiven en olijven ertussen. Ik zou het willen betitelen als keutelboerkes met kleine percelen in allerlei vormen. Ook heb ik enkele boomgaarden met mangobomen gezien. Toen ik weer wat afgedaald was naar de rivier Guadiana werd ik 2x verrast: eerst werd ik overvallen door een enorme hoeveelheid muggen, binnen de korste keren zaten mijn benen vol met muggenbulten en deze vertoonden ook allemaal een druppeltje bloed. Naar mijn anti- muggen- smeersel heb ik natuurlijk te laat gegrepen, zodat ik mezelf al van alle kanten gekrabt had. Ineens doken er rijstvelden op, iets waar ik helemaal niet op had gerekend in deze contereijen.
Het interessantste aan dit alles was de waterhuishouding. Alle velden lagen natuurlijk waterpas om deze onder water te kunnen zetten en te houden. Het waren eigenlijk terrassen tegen de heuvels aan en de toevoer van water uit de bergen ging met behulp van betonnen goten. Werkwijzen die te verklaren zijn maar waar men normaal niet bij stilstaat.
 |
 |
 |
Na deze bijzondere ervaring ben ik getuigen mogen zijn van een eerste combine in actie, m.a.w. de graanoogst is hier begonnen. Hierna waren het weer de eiken die het landschap opsierden, echter geen varkens eronder. De grootste verrassing kwam ongeveer 30 km voor Trujillo, mijn uiteindelijke stopplaats. Weilanden met alleen maar bloemenzeeën, zonder bomen of struiken, waarvan men geen voorstelling kan maken als men dit niet gezien heeft. Ik hoop dat het op de bijgevoegde foto`s goed te zien is.
En dan uiteindelijk de klim met een temperatuur van 44,5 graden, van 296 meter naar 611 meter. Iedere 500 meter gestopt om te drinken, maar volbracht, en dat is dan weer kicken.
Een opmerkelijke constatering sinds mijn vertrek uit Sevilla is: ik fiets constant met de zon in de rug. Een feit wat ik op mijn grote tochten niet gewend was. Het heeft ook zijn consequenties: ik moet extra smeren in mijn nek en de oren. Ik voel nl dat deze licht verbrand zijn.
Morgen gaat de rit naar de camping van Monfrague en zal tegen de avond de tent weer opgezet moeten worden. In de omgeving waar ik nu ben is in een straal van 50 km geen enkele camping zodat ik nu voor een Hostal midden aan de sfeervolle Plaza Mayor van Trujillo gekozen heb.
Dagafstand 120,46 km
Gem. snelheid 16,48 km/uur
Max. snelheid 41,23 km/uur
Daghoogte 816 meter
Hallo Johannes
Je kent mij niet, ik ben een collega van je dochter Janet, misschien heb je mijn naam ooit horen vallen, een meske ut de Beerzen (middelbeers)
Janet had al zo enthousiast verteld over je voornemen van deze tocht, dat ik erg benieuwd was geworden hoe het je zou vergaan.
Nou ik vind het super knap van je, al heel wat moeten doorstaan en ook al veel onvergetelijke dingen meegemaakt.
Ook ik zit iedere dag trouw je mooi geschreven verhalen te lezen en ben teleurgesteld als je een dag geen internet hebt, zodat ik er wat langer op moet wachten.
Janet verteld altijd vol trots over je en dat kan ze ook gerust doen.
Johannes nog veel mooie ritten en zorg goed voor jezelf zodat je straks je mooie verhalen nog een keer live aan je dames kan vertellen.
Heel veel groeten van Ivonne van de Loo
Hallo Johannes,
Met veel plezier blijf ik je dagelijks volgen. De albergues zullen wel volstromen nu in het heilige jaar. In januari had nog niemand last van mijn snurken…
Buen camino,
Frans Knapen
Dag JohNNES,
jA JONGEN JE KOMT JEZELF WEL TEGEN ALS JE ZO ALLEEN OP PAD BENT.
Maar dat heb je ook weer gehad!Je maakt er wel ontzettend veel werk van.Geweldge beschrijvingen!
Ga zo door,je eerste maand zit er bijna op !!
Wij volgen nog steeds vanachter de p.c.!
Denk aan de muggen en ga maar naar de camping. Ben je van die snurkers af!!
groetjes,ome Martin en tante Mien Bell.
Jo-Go-Hannes,
een beetje rekenwerk leert me dat ” we” al ruim over 1/3 van de tocht zitten. Ik had, toen ik in het begin hoorde van je plannen er toch een hard hoofd in, maar m’n twijfel is helemaal weg nu je, ondanks het tegenvallende weer in het begin, snurkers, nukkige Spanjaarden en honger er al zo’n end op hebt zitten. Trots roept er een stemmetje in m’n hoofd ” Yes, you can” Bellemakers! Chapeau, geweldig, formidabel! En dat we ook mee mogen genieten van je verslagen is mooi meegenomen. Ik heb in die paar weken dat ik je op internet volg meer geleerd over Spanje als in al m’n schooljaren samen. (nou ik heb ook niet altijd goed opgelet denk ik…) Hou vol en geniet: nog een stukske en “we” zijn over de helft!
Groeten van heel sint Tunnis, want ook zijn er vele je aan het volgen.
Johannes,
We lezen je boeiende verhalen met veel belangstelling en een tikje jaloezie.
Veel succes en voldoening toegewenst.
Jan & Jeanne van Rest
Beste Johannes,
Ik lees je prachtige verhalen met heel veel plezier,ik zou willen dat ik met je mee had kunnen fietsen.
Maar ik ben nog te jong, ik moet nog twee jaar werken en dan hoop ik dat ik van jouw de route krijg.
Geniet van het mooie land en de mensen, maar dat is jouw wel toevertrouwd.
En als je terug bent moet je maar eens nadenken om op zondagmorgen met ons groepje mee te rijden.
Ik ga over twee weken naar Frankrijk mijn zonen aanmoedigen die voor het goede doel de kankerbestrijding 6 keer Alpe d’Huhes beklimmen.
Ik ga zelf ook een paar keer omhoog en ik zal in bocht 14 aan jouw denker want daar verkocht jij twee jaar geleden met de Trudo tocht nog 20 m bestrating.
Jannes geniet van de tocht ik vindt het bijzonder knap wat je doet.
Groeten Toon Klijs
hallo Johannus
nou zeg ,wat is het heerlijk om je dag verslag telezen het genot straald er vanaf wat bezonder dat de opmerking van die argrarieer en wilde haver
duimen op voor de zilvere prestatie zover (stempel) support en veel goede moed en energie naar jou
mijn best altijd van je neef Titus
een paar dagen niet met je mee gefietst. maar wat heb je weer een kilometers afgelegd. .de foto’s worden wat spaanser.. blauwe luchten en witte huizen..en nu zo warm.. bizar in een paar weken al die verschillende weersomstandigheden.. verschillende omgevingen, culturen…
en jij fietst maar door..
henk van de stelt had het ook al gelezen .. dus de fanclub wordt steeds groter..
en de verhalen blijven mooi.. ik heb weer genoten..
Dag Jahannes,
Wij komen net terug van vakantie en meteen op internet jou verhalen gelezen en de mooie foto’s bekeken.
Geweldig hoe jij deze zware tocht en dan ook nog eens helemaal alleen doet. We hebben dan ook heel veel bewondering voor. Als je straks in Santiago aankomt dan heb jij je aflaat ruimschoots verdient. Veel succes en vergeet niet te genieten, dit advies kregen wij ook van jou bij onze tocht. Groetjes Elly en Gerard